Blogger --------> Writers

ကြ်န္ေတာ္ဒီေန႔ တစ္ခုစဥ္းစားမိတယ္။ ဘေလာ႔ခ္ေတြေပၚလာေတာ႔ လူငယ္ေတြ လူႀကီးေတြ ကိုယ္ေရးခ်င္တာကို ခ်ေရးႏိုင္လာၾကတယ္။ ဘယ္သူဖတ္ဖတ္ မဖတ္ဖတ္ ကိုယ္ေရးခ်င္တာကို ေရးေနယံုဘဲ။ ကိုယ္ျမင္သလို သူမ်ားမျမင္မွာလည္း မပူရဘူး။ ပက္ပက္စက္စက္ ဘယ္သူမွလည္း ထုိင္ၿပီးေ၀ဖန္မေနဘူး။ သေဘာကေတာ႔ လြတ္လပ္တယ္ေပါ႔။ ၿပီးေတာ႔ စာတိုေပစ ေရးခ်င္တဲ႔သူေတြအတြက္ ေရးစမ္းပါေလ ... ေပါလိုက္တဲ႔ စာမ်က္ႏွာေတြ ။ ေၾသာ္ ... အဆင္ေျပလိုက္တာ။ ေရွးုတုန္းက ျမန္မာစာေရးဆရာႀကီးေတြမ်ား လက္ေရးနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ေရးၿပီး ေလ႔က်င္႔ခဲ႔ရတာ။ ဘယ္ေလာက္မ်ားပင္ပန္းလိုက္ပါမလဲ ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။ နည္းနည္းေလး ေအာင္ျမင္လာၿပီး ပိုက္ဆံေလးပိုတဲ႔သူကေတာ႔ လက္ႏွိတ္စက္ေလးနဲ႔ေပါ႔။ ေတာေတြကိုသြားၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး စာေရးခ်င္ရင္ အဲဒီလက္ႏွိတ္စက္ကိုသယ္ရတယ္။ ဘာသာျပန္စာေရးဆရာေတြဆို အဘိဓါန္အမ်ားႀကီးကလည္းပါေသး။ ဒီ႔ထက္ပိုဆိုးမွာက ဟိုးေရွးေရွးုတုန္းကေပါ႔ ။ ကညစ္နဲ႔ ေရးရတဲ႔ကာလ။ သူတို႔မ်ား ဒီေခာတ္ ေရာက္လာလို႔ ျမင္ရင္ ျမန္မာျပည္မွာ စါေရးဆရာေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနသင္႔ၿပီလို႔ ေျပာမွာဘဲ။၀ီရိယ စိုက္ထုပ္စရာ သိပ္မွမလိုေတာ႔ဘဲ။ ကြန္ျပဴတာ သံုးႏိုင္တဲ႔သ ူနည္းေသးတာကေတာ႔ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဆိုလိုတာက အယင္ကထက္ ပိုၿပီးထြန္းကားလာသင္႔ၿပီလို႔ေျပာတာပါ။ ထြန္းကားလာမယ္လို႔လဲလည္း ထင္ပါတယ္။ ရသစာေပေတြ မ်ားမ်ားေတာင္႔တမိတယ္။ လူငယ္ေလးေတြ ေရးေတာ႔ ေရးၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကဗ်ာကေန တက္မလာဘူး။ ကေလာင္သစ္တစ္လက္ ရဲ႔ လက္ရာေကာင္းေကာင္းေလး ဖတ္ဖို႔ကို ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီးေစာင္႔ရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သိပ္ကို ျဖစ္ေစခ်င္တာတစ္ခုက လတိုင္း လတိုင္းမွာ ကေလာင္သစ္ေတြ အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီးကို ထြက္ေနေစခ်င္တာ။ ျမသန္းတင္႔လို၊ မစႏၵာလို၊ ဂ်ဴးလို ရသပိုင္းမွာ အမ်ားႀကီးပိုင္တဲ႔ စာေရးဆရာမ်ိဳး အမ်ားႀကီးကို ျမန္ျမန္ေပၚပါေစလို႔ ဆုေတာင္းမိတယ္။ ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးေနမွ တစ္ေယာက္ေလာက္ေပၚလာတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ကိုယ္တိုင္ေရး ရသစာအုပ္ေကာင္းေကာင္းေတြကို အျမန္ဆံုးဖတ္ခ်င္ပါၿပီ။ အယင္တုန္းကဆို ကိုယ္ေရးတာေလးကို ပံုႏွိပ္ၿပီးတာ ျမင္ရေအာင္ ေသလုေအာင္ႀကီဳးစားရတာမဟုတ္လား။ ခုဆို ပံုႏွိပ္တာထက္ေတာင္ေကာင္းေသး။ အယ္ဒီတာမရွိ။ ဆင္ဆာမရွိ။ တစ္ကမၻာလံုး ကို ျဖန္႔ခ်ီေရးလုပ္ေနလို႔ရတယ္။ အဲဒီေတာ႔ စာေရးရတာ ၀ါသနာပါသူအေပါင္းတို႔ ဘေလာ႔ဂါႀကီးေတြ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီး စာေတြသာမ်ားမ်ားေရးၾကဗ်ာ။ လိုက္ၿပီးကို အားေပးေနမွာ။